பாண்டிச்சேரி, ஒரு ஐம்பது ஆண்டுகளாகத்தான் ஜாலியான நகரமாக டாஸ்மாக்கர்களால் போற்றப்படுகிறது. சுமார் முன்னூறு ஆண்டுகள் முன்னால் பாண்டியிலும் அதன் எல்லைப் புரங்களிலும் பானிபெட்,குருக்ஷேத்திரம் போல போர் நடந்துள்ளன. ஆனந்த ரங்கப் பிள்ளை 1750களில் எழுதிய நாட்குறிப்புகளில் நம் காலத்து மகாயுத்தங்கள் போல நடந்ததாக விரிவாக எழுதியுள்ளார்.
அதில் ஒரு விஷயம் என்னை மிகவும் ஆச்சர்யப்படுத்தியது.கிட்டத்தட்ட சிவாஜி படத்தின் 'ஆபிஸ்' ரூம் போல பாண்டிச்சேரிவாசிகளை பிரெஞ்சு மற்றும் இங்கிலாந்து படையினர் நடத்தியது கொடுமைகளில் ஒன்றாக உள்ளது.
1756ஆம் ஆண்டு ரங்கபிள்ளை எழுதுகிறார் - "துவால் டெ லேய்ரிட் (Georges Duval de Leyrit) முதற்கொண்டு எல்லாரும் பணம் பிடுங்குவதில் குறியாக இருந்தனர்.குறிப்பாக பாண்டிச்சேரியில் பணம் இல்லாதபோது,பணம் கொடுக்காதவர்களின் வீடுகள் சூறையாடப்பட்டன.இது நகராட்சியில் எழுதப்படாத விதியாகவே இருந்தது.ஆகஸ்ட் 17ஆம் தேதி,மஹாநாடார் வகுப்பை சேர்ந்த இரண்டு ஊர் பெரியவர்களை தனியான ஒரு வீட்டில் அடைத்து வைத்தனர். அவர்களிடம் பாண்டிச்சேரியிலுள்ள நாடார் வகுப்பைச் சேர்ந்தவர்களின் சொத்து மதிப்பு கேட்கப்பட்டது.இதை பற்றி அவர்கள் ஒன்றும் தெரியாது என கூறியதால்,அந்த வீட்டின் ஒரு அறையில் அவர்கள் பல மணிநேரங்கள் அடைத்து வைக்கப்பட்டனர்.மேலும் அடுத்த இரண்டு நாட்களில் பாண்டியிலுள்ள இரண்டு ஹிந்து பெரியவர்களை சிறையிலிட்டு,அவர்கள் வீட்டை கொள்ளை அடித்தனர்."
ரங்கபிள்ளை அந்த ஊரின் துபாஷி மற்றும் பெரும் வணிகர் என்பதால் அவர் சமாதானம் செய்து 8-10 லட்ச ரூபாய்கள் அரசுக்கு கொடுப்பதாக வாக்களித்தார்.மேலும் 'செக்யூரிட்டி' டெபாஸிட்டாக வில்லியனூர் (அன்று வலுதாவூர்) அடகு வைக்கப்பட்டது.அதே ஆண்டு இங்கிலாந்துக்கும் பிரான்சுக்கும் பெரிய சண்டை மூண்டு நாகப்பட்டினத்தில் ஆயிரம் பிரஞ்சு சிப்பாய்கள் இறந்து போயினர்.இதனாலேயே பிரான்சால் சென்னைப்பட்டினத்தை கைப்பற்ற முடியாமல் போனது.மேலும் பிரான்சுக்கு இருந்த ஒரே துறைமுகம் பாண்டிச்சேரி மட்டுமே.இங்கிலாந்துக்கு அப்படியா? நினைத்த போது அவர்களால் சிப்பாய்களை கொண்டுவர முடிந்தது.
1759 ஆம் ஆண்டு பாண்டிச்சேரியில் பிரான்சு தோற்றபோது,ஆனந்த ரங்கப்பிள்ளை மறைந்தார்.52 வருடமே வாழ்ந்த அவரின் வாழ்நாள்,பாண்டிச்சேரியின் சரித்திரமும் ஆகும்.பாண்டிச்சேரியின் வரலாற்றை ஒவ்வொறு நிமிடமும் கண்முன்னே நிறுத்துகிறது அவரின் நாட்குறிப்பு.
நம்மூர்களில் மாறாமலிருக்கும் பல விஷயங்களில் தெருக்களும் ஒன்று.நான் கல்லூரிபடிப்புவரை புதுச்சேரியில் இருந்தாலும் ,போன வருடம் சென்றபோதும் ,பல வருடங்களுக்குப் பிறகும் அப்படியே இருக்கிறது பாண்டிச்சேரி.
அதில் ஒரு விஷயம் என்னை மிகவும் ஆச்சர்யப்படுத்தியது.கிட்டத்தட்ட சிவாஜி படத்தின் 'ஆபிஸ்' ரூம் போல பாண்டிச்சேரிவாசிகளை பிரெஞ்சு மற்றும் இங்கிலாந்து படையினர் நடத்தியது கொடுமைகளில் ஒன்றாக உள்ளது.
1756ஆம் ஆண்டு ரங்கபிள்ளை எழுதுகிறார் - "துவால் டெ லேய்ரிட் (Georges Duval de Leyrit) முதற்கொண்டு எல்லாரும் பணம் பிடுங்குவதில் குறியாக இருந்தனர்.குறிப்பாக பாண்டிச்சேரியில் பணம் இல்லாதபோது,பணம் கொடுக்காதவர்களின் வீடுகள் சூறையாடப்பட்டன.இது நகராட்சியில் எழுதப்படாத விதியாகவே இருந்தது.ஆகஸ்ட் 17ஆம் தேதி,மஹாநாடார் வகுப்பை சேர்ந்த இரண்டு ஊர் பெரியவர்களை தனியான ஒரு வீட்டில் அடைத்து வைத்தனர். அவர்களிடம் பாண்டிச்சேரியிலுள்ள நாடார் வகுப்பைச் சேர்ந்தவர்களின் சொத்து மதிப்பு கேட்கப்பட்டது.இதை பற்றி அவர்கள் ஒன்றும் தெரியாது என கூறியதால்,அந்த வீட்டின் ஒரு அறையில் அவர்கள் பல மணிநேரங்கள் அடைத்து வைக்கப்பட்டனர்.மேலும் அடுத்த இரண்டு நாட்களில் பாண்டியிலுள்ள இரண்டு ஹிந்து பெரியவர்களை சிறையிலிட்டு,அவர்கள் வீட்டை கொள்ளை அடித்தனர்."
ரங்கபிள்ளை அந்த ஊரின் துபாஷி மற்றும் பெரும் வணிகர் என்பதால் அவர் சமாதானம் செய்து 8-10 லட்ச ரூபாய்கள் அரசுக்கு கொடுப்பதாக வாக்களித்தார்.மேலும் 'செக்யூரிட்டி' டெபாஸிட்டாக வில்லியனூர் (அன்று வலுதாவூர்) அடகு வைக்கப்பட்டது.அதே ஆண்டு இங்கிலாந்துக்கும் பிரான்சுக்கும் பெரிய சண்டை மூண்டு நாகப்பட்டினத்தில் ஆயிரம் பிரஞ்சு சிப்பாய்கள் இறந்து போயினர்.இதனாலேயே பிரான்சால் சென்னைப்பட்டினத்தை கைப்பற்ற முடியாமல் போனது.மேலும் பிரான்சுக்கு இருந்த ஒரே துறைமுகம் பாண்டிச்சேரி மட்டுமே.இங்கிலாந்துக்கு அப்படியா? நினைத்த போது அவர்களால் சிப்பாய்களை கொண்டுவர முடிந்தது.
1759 ஆம் ஆண்டு பாண்டிச்சேரியில் பிரான்சு தோற்றபோது,ஆனந்த ரங்கப்பிள்ளை மறைந்தார்.52 வருடமே வாழ்ந்த அவரின் வாழ்நாள்,பாண்டிச்சேரியின் சரித்திரமும் ஆகும்.பாண்டிச்சேரியின் வரலாற்றை ஒவ்வொறு நிமிடமும் கண்முன்னே நிறுத்துகிறது அவரின் நாட்குறிப்பு.
நம்மூர்களில் மாறாமலிருக்கும் பல விஷயங்களில் தெருக்களும் ஒன்று.நான் கல்லூரிபடிப்புவரை புதுச்சேரியில் இருந்தாலும் ,போன வருடம் சென்றபோதும் ,பல வருடங்களுக்குப் பிறகும் அப்படியே இருக்கிறது பாண்டிச்சேரி.
பிரபஞ்சனின் நாவலில் இவ்விடயமெல்லாம் படித்தபோது ;தமிழர் அன்றுமுதல் இன்றுவரை உள்ள நிலை
வேதனைதந்தது.
Posted by: johan-paris | 04/21/2009 at 09:33 AM