வார்த்தைகளின் விளிம்பில்

நடந்தாய் வாழி காவேரி - காவேரியே ஒரு சங்கீதக் கச்சேரி

போன வருடத் துவக்கத்தில் நண்பர் சித்தார்த் வெங்கடேஷுடன் பயண நூல்கள் பற்றி பேசிக்கொண்டிருந்தேன். பிரபல ஆங்கில பயண நூலான Slowly Down the Ganges பற்றி கூறும்போது தமிழிலும் நதியோடு செல்லும் பயணங்கள் பதிவுசெய்யப்பட்டிருப்பதைக் குறிப்பிட்டு, “காவேரியில் பயணம் பற்றி ’நடந்தாய் வாழி, காவேரி’ என்று ஒரு கிளாஸிக் புத்தகம் இருக்கே,” என அறிமுகப்படுத்தினார். அப்படித்தான் தி.ஜானகிராமன் - சிட்டி இணைந்து எழுதிய புத்தகம் எனக்கு அறிமுகமானது. சிலப்பதிகாரத்திலிருந்து பெற்ற உந்துதலால் இப்பயணம் மேற்கொள்ளப்பட்டது என நண்பர் மேலும் கூறி என் ஆர்வத்தை அதிகரித்தார். அடுத்த சில மாதங்களில் இந்தியாவுக்கு வந்தபோது பல பிரபல தமிழ்ப் புத்தகக் கடைகளில் கிடைக்காமல், ஹிக்கின்பாதம்ஸில் விற்காமல் ஓரமாக ஒதுங்கியிருந்த பிரதியைக் கையகப்படுத்தினேன்.

அதுவரை, தமிழில் பயணங்கள் குறித்து நான் படித்தவை மேற்கு இந்தியப் பயண நூலான ’வெள்ளிப்பனி மலை மீது’ தவிர, எஸ்.ராமகிருஷ்ணன், அ.முத்துலிங்கம் போன்ற எழுத்தாளர்களின் கட்டுரைகள் மட்டுமே. இவர்களது பல புனைவுகளும் பயணங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டவை. பயணத்தில் கிடைக்கும் அனுபவத்தை பல புனைவுகளாக மாற்றி அமைக்கும்போது கற்பனைக்கும் கிட்டாத எல்லைகளை தாண்ட முடிகிறது. அப்புனைவுகளுக்கு மிகப் பெரிய பலமாக இருந்தாலும் பல சமயங்களில், புனைவுகளாகவும், மறக்க முடியாத நிகழ்வுகளாகவும் மாற்றி எழுதும்போது பயண அனுபவங்களின் ஆதார சுருதி மாறிவிடுகிறது. இலக்கற்று பயணம் செய்பவர்களின் சிதறுண்ட குறிப்புகள் பெரும் தேடல் அனுபவமாக நம் முன் விரிகிறது. எந்தவித முனைப்பும் இன்றி கால் செல்லும் வழியெல்லாம் தங்கள் புலன்களைத் திறந்து வைத்தபடி பயணம் செய்யும்போது அனுபவங்கள் முற்றிலும் வெவ்வேறு பரிமாணங்களாகக் குவிகின்றன. இவற்றை ஒருமைப்படுத்தி புனைவாக மாற்றும்போது ஒரு திட்டமிட்ட வடிவத்துள் அடங்கி, தெளிவான குறிக்கோளாக அந்த அனுபவங்கள் மாறுகின்றன. இப்புனைவுகள் எந்த அளவு பயணங்களின் சாரத்தைத் தொகுத்தளிக்கும் என்பது கேள்விக்குரியது. இதனால், பயண அனுபவங்கள் புனைவுகளாக மாறுவதை விட, வரலாறு மற்றும் சமூகப் பிரஞையோடு குறிப்புகளாக இருந்தால், பரந்த அனுபவ சுரங்கத்தை அளிப்பது போல் தோன்றுகிறது.

ஒரே ஆன்மிக அனுபவத்தை விவரிக்கும் பல மதங்கள் போல், ஒரே நதியைப் பற்றி பல பயணக் கட்டுரைகள் எழுதப்பட்டிருக்கின்றன. ஒவ்வொரு கட்டுரையும் ஒரே நதியின் வெவ்வேறு பரிமாணத்தை காட்டும். துருவங்களிலும் மலைகளிலும் பனிப்பாளங்களாக, சிறு ஊற்றுகளாக, உயரமான வீழ்ச்சிகளாக, மேகத்தைக் கறுத்து, கனக்க வைக்கும் நீர் பொட்டலங்களாக தண்ணீர் பல வடிவங்களில் உருமாறியபடி இருப்பதால், தண்ணீரின் பல முகங்களைப் பற்றிய சொற்குவியல்களாக மட்டுமே நதியை விவரிக்க முடியும். பயணம் செல்வோரின் மன விசாரத்தைப் பொருத்து நதியின் ரூபம் மாறும். தங்கள் அனுபவங்களை எழுத்தில் வடிக்கும்போது, நதியின் சித்திரம் உண்டாக்கிய மன எழுச்சியைப் பொருத்து பயணக் கட்டுரைகளின் தரம் அமைந்திருக்கும். நல்ல இலக்கியம் மற்றும் கவிதை அறிமுகம் இருக்கும் பயணியின் கண்களுக்குத் தெரியும் நதி, சுற்றுலாப் பயணியின் பார்வைக் கோணத்திலிருந்து முற்றிலும் மாறுபட்டிருக்கும். பல சமயங்களில் இருவரும் வெவ்வேறு நதிகளைப் பார்த்தனரோ எனத் தோன்றும்.

சிட்டி, தி.ஜானகிராமன், ராஜகோபாலன் மற்றும் சில நண்பர்கள் காவிரியோடு பயணம் செய்திருக்கிறார்கள். பூம்புகாரிலிருந்து ஆரம்பிக்க எண்ணியிருந்தாலும், பெங்களூர் - குடகுப் பாதையிலிருந்து காவிரியின் மூலத்தை நோக்கியே இவர்களது பயணம் தொடங்குகிறது. குடகு, சிவசமுத்திரா நீர்வீழ்ச்சி, ஸ்ரீரங்கப்பட்டினம், மைசூர், பாகமண்டலம்,மெர்க்காரா, என கர்நாடக மாநில எல்லையிலிருந்து பல கிளை நதிகள் வழியே தலைக்காவேரி எனும் காவிரி மூலத்தை அடைகிறார்கள். பின்னர் அதே வழியாக திரும்பப் பயணித்து, ஹோகெனக்கல்,கரூர், திருச்சி, தஞ்சாவூர்,கொள்ளிடம், கல்லணை, காவேரிப்பூம்பட்டினம் அடைந்து காவிரி கடலில் சேர்வதில் பயணம் முடிகிறது.

நதி மூலத்திலிருந்து விழுந்தோடி கடல் அன்னையை கலக்கும் இடமான காவிரிபட்டினம் வரை காவிரியோடே பயணம் செய்வது இப்பயணத்தின் நோக்கம். தேடலின் விசித்திரம் சென்றடையும் இடத்தில் இல்லை; பயணத்தின் நுண்மையான அங்கங்களில் மட்டுமே அதன் ஆத்மா அமைந்திருக்கும் என்பதுபோல், நதியைத் தவிர பிற திசைகளையும், பல காலங்களையும் அவர்கள் கடந்தார்கள். பல இடங்களில் நதி காட்டுக்குள் புகுந்து, மலைக்களுக்கிடையே மறைந்து, ஊற்றாகப் பல இடங்களில் வெளிப்பட்டு விளையாட்டுக்காட்டியதால் அவர்களுக்கு அதன் முழு பரிமாணம் தெரியவில்லை என்ற குறை இருந்திருக்கிறது. மேலும், காரில் மட்டுமே பயணம் செய்ததால் காவிரி கரையோரம் இருந்த முக்கியமான ஊர்களை மட்டுமே பார்க்க முடிந்தது. பல மாதங்கள் பயணம் செய்தால் மட்டுமே காவிரியின் ஒவ்வொரு பகுதியையும் பார்க்க முடியும். அதற்கான நேரம் இல்லாததால் இப்பயணத்தை ஒரு முழுமையான அனுபவமாக இவர்கள் கருதவில்லை.

*

முழு கட்டுரையையும் இங்கு படிக்கலாம்

உணர்வுகளைப் பின் தொடர்தல் - The Moon and Six pence - 2

முதல் பகுதி இங்கே.

*

லண்டனிலிருந்து பாரிஸுக்குச் சார்லஸ் சென்றதும் புதுவித பூதம் அவர் மனைவியை ஆட்கொண்டது. அதுவரை படிதாண்டா புருஷனாக இருந்த சார்லஸ் எந்த மானைத் தேடிப்போனார்? ஒருவன் காணாமல் போக எட்டு புள்ளி கோலத்தின் அளவு சாத்தியங்கள் இருக்க, பெண்களுக்கு ஒன்று மட்டுமே புகையாய் விரிகிறது. இலக்கியம், கலை என ரசனை சம்பந்தப்பட்ட எதற்கும் தொடர்பில்லாது வாழ்ந்த சார்லஸை மட்டுமே அவள் அறிந்திருந்தாள். அவர் திடீரென காணாமல் போனது குழப்பத்துடன் கூடவே சந்தேகத்தையும் வளர்த்து விட்டது. பாலே நடனக்காரியுடன் பாரிஸின் மோன்மாத்ரே பகுதிக்கு அவள் கணவன் சென்றுவிட்டதாக நண்பர்களுக்குள் வதந்தி பரவியது.

குடும்பத்தை விட்டு விலகி தனித்தடம் பதிக்க விரும்புவதை ஆண்கள் தன்னிசையாக செய்து வருகிறார்கள். இம்மீறல்கள் பல காரணங்களுக்காக அமைந்திருக்கிறது. பொதுவாக லெளகீக சுமைகளிலிருந்து விலக்கம் அளிப்பது வெளிப்படையான காரணமாக இருக்கலாம். சித்தார்த்தன் சிண்டோமாக இதைப் பார்த்தாலும், அடிப்படையில் சில வேறுபாடுகள் உள்ளன. ஓஷோவின் பிரசங்கங்களில் இக்கேள்வி முக்கிய பங்கு வகிக்கும். துன்பத்தைக் கண்டு வெதும்பி அதற்கான காரணத்தைக் கண்டுபிடிக்க புறப்பட்ட புத்தனின் பயணமும், உலக இருப்புக்கு காரணம் தேடி புறப்பட்ட சங்கரரின் தேடலும் துன்பத்தில் தொடங்கவில்லை. இவர்கள் அன்றாட வாழ்வில் அளவுக்கதிகமான சந்தோசத்தை அனுபவித்தார்கள். ஒருகட்டத்தில் திகட்டிப் போன சிற்றின்ப லெளகீக சந்தோஷத்தைத் தாண்டி என்ன இருக்கிறது என யோசித்ததன் விளைவே அவர்கள் மேற்கொண்ட பயணம். பேரின்ப சந்தோஷத்துக்கு குடும்பம் தடைகல்லாக அமையும் என்பதே அவர்களது வாதம். பொதுவாக, பல ஆன்மிக துறவிகளின் சிந்தனைக் கோணமும் இவ்வகையிலேயே அமைந்திருக்கிறது. இவ்வுலகை வெறுப்பதுடன் மேன்மையான உலகுக்கான சாவி அவரவர் வழியில் இருப்பதாக அத்துறவிகள் நம்பினர். நாம் நம்பும் கடவுள் நிஜம்;ஆனால் அவர் படைத்த உலகு பொய் என நம்பவைப்பதே இத்துறவிகளின் இலக்காக இருந்தது என ஓஷோ ஒற்றை வரியில் இவர்களைப் பற்றி கூறுகிறார். அதெப்படி கடவுள் படைத்த உலகை உதசீனப்படுத்துவது? துன்பத்துக்குக் காரணம் ஆசையே என்றால், அந்த ஆசை கடவுளின் பகுதியல்லவா? மாயையான உலகைப் எதற்கு படைக்க வேண்டும்? மகிழ்ச்சிகரமான விண்ணுலகை அடைவதே இப்பூலகின் இலக்கா? இவ்வுலகில் இன்பமில்லையா? எனத் தொடர்ந்து பல கேள்விகளை ஓஷோ முன் வைக்கிறார்.

மிகவும் அபாயகரமான சிந்தனை. ஆனால் நிலப்படியைத் தாண்டி ஆகாயத்தை அளக்க முற்படும் மனிதர்களுக்கு இவ்வார்த்தைகள் சவுக்கடி. உணவு, இருப்பிடம் எனத் தொடங்கிய இத்தாவல் துறவறம், தாபம் என பல காரணங்களுக்காக இன்றும் தொடர்கிறது. நிரந்தரமான பயணங்களுக்கு தடை இருக்கும் பட்சத்தில், தற்காலிக வெளிநடப்புகள், விலகல்கள் நம்மைச் சுற்றி நடந்தபடியே உள்ளது. நாமும் இவ்விதிக்கு உட்பட்டு தற்காலிக வெளியேற்றங்களை செய்துகொண்டிருக்கிறோம். நிரந்தரமாக வெளியேறும் மனிதன் அனேகமாகத் திரும்பிப்பார்ப்பதில்லை. திரும்பும் மனிதன் வேறொருவனாக வந்துசேர்கிறான்.எப்படிப் பார்த்தாலும் அவனை அக்குடும்பம் இழக்கிறது. மதமாக, ஆன்மிக புத்துயிர்ப்புகளாக, சமயத் தலைவர்களாக, கலைஞர்களின் வாழ்வு, படைப்புகள் என மீண்டும் மீண்டும் வெளியேற்றத்தின் கதைகள் பதியப்பட்டு வந்துள்ளன. பெரும்பாலும் வாழ்வு நோக்கை விரித்துப் பார்க்க இக்கதைகள் மேற்கோள் காட்டப்படுகின்றன. இக்கதைகளின் முன்னுரையில் கூட குடும்பங்கள் இடம்பெறுவதில்லை. பின்னுக்குத் தள்ளப்படும் அவர்களின் குடும்படங்கள் காணாமல் போய்விடுகின்றன. புத்தரின் மனைவி யசோதரா, ராமானுஜரின் மனைவி (பெயர் தெரிந்தால் சொல்லுங்களேன்?) என ஆன்மிகத்தில் பல உதாரணங்கள். ஆன்மிக துறவிகளின் மனைவிமார்களையாவது ஆசார்ய சம்பந்தத்துக்காக ஒருசிலர் சேர்த்துக்கொள்வார்கள்.ஆனால், கலைஞர்களின் மனைவிகளுக்கு அதற்கான கடுகளவு பிராப்தி கூடக் கிடையாது (இதையே கண்ணீரைப் பின் தொடர்ந்து எனும் புத்தகத்தில் ஜெயமோகன் இந்திய இலக்கியத்தின் மையமாக நம் காவியப் பெண்களின் கண்ணீரை விவரித்திருப்பார்.)

அதே சமயம், புனைவுகளில் இப்படிப்பட்ட கதாபாத்திரங்கள் உயிர் பெற்றிருக்கின்றன. யசோதராவின் வாழ்வை மையமாகக் கொண்டு பல நாடகங்கள், சிறுகதைகள் இயற்றப்பட்டுள்ளன. புரட்சியாளர்களின் சொந்தங்களும் பல புனைவுகளில் உருப்பெற்றிருக்கிறார்கள்;கார்ல் மார்க்ஸின் காதலியைப் போல். கலைஞர்களின் மனைவி, காதலி இடம்பெற்ற புகழ்பெற்ற படைப்புகள் பல உள்ளன. மிகத் திறமையான பியானோ கலைஞராக இருந்தும் அவ்வளவாக பிரபலமாகாத கிளாரா ஷூமேன் பற்றி பல நாவல்களும், திரைப்படங்களும் உள்ளன. கஸ்தூரி பாயின் கதை மராத்தியில் பிரபல நாடகமாக அரங்கேற்றப்பட்டது. இதனாலேயே புனைவில் இப்பாத்திரங்கள் வெற்றியடைந்திருக்கிறார்கள்; வாழ்ந்திருக்கிறார்கள். உயிரோட்டமாக அடையாளம் பெற்றிருக்கிறார்கள். அவர்களுக்குறிய இடம் புனைவில் நிறுவப்பட்டுள்ளது.

சார்லஸின் மனைவியும் இச்சிக்கலில் மையம் கொள்கிறாள். இப்படி தனித்து விடப்படும் பெண்களைப் பற்றி மாம் விரிவாக உளவியல் ஆய்வு செய்திருக்கிறார். முதலில் இப்பெண்கள் (குடும்பங்களையும் தான். ஒரு சவுரியத்துக்காக மனைவி என எடுத்துக்கொள்ளலாம்) குழம்பிப்போகின்றனர். நாட்கள் செல்லச் செல்ல இக்குழப்பம் கலவரமாகிறது. குடும்பப் பொறுப்பின் தீராத வலைக்குள் மெல்ல இழுக்கப்படுகிறார்கள். ஆண் மையச் சமுதாயத்தில், பொதுவாக இவ்வலை பெண்களின் கழுத்தை இறுக்கிவிடும். அவர்களால் வேறொன்றும் செய்ய முடியாத நெருக்கடி ஏற்படும். தத்தளிக்கும் குடும்பத்தை கரை சேர்த்தால் போதுமென நினைப்பாள். தகுந்த பண வசதி, உறவினர் பாதுகாப்பு இருக்கும் பட்சத்தில் குழப்பம் கோபமாக மாறும். நம் கதையும் இப்படித் தான் பயணிக்கிறது. சார்லஸின் மனைவிக்கு ஒரு அண்ணன் இருக்கிறான். பள்ளியில் படிக்கும் சார்லஸில் இரு குழந்தைகளை அவன் பார்த்துக்கொள்கிறான். வலையில் இறுக்கும் குறைவாக இருப்பதால், சார்லஸின் மனைவிக்கு கோபம் அதிகமாகிறது.

சார்லஸ் ஒரு பெண்ணைத் திருமணம் செய்துவிட்டானென அவளும் திட்டவட்டமாக நம்பத் துவங்குகிறாள். பார்த்திராத அப்பெண்ணின் மேல் இருக்கும் கோபம் மெல்ல பொறாமையாக மாறுகிறது. சார்லஸைக் கண்டுபிடிப்பதைக் காட்டிலும், அப்பெண்ணை சந்திக்க வேண்டுமென்று துடிக்கிறாள். இந்நிலையில், பாரிஸிலிருந்து சார்லஸ் கடிதம் அனுப்புகிறான். ‘என்னைத் தேட வேண்டாம். நான் திரும்பி வரமாட்டேன்’ என தான் தங்கியிருக்கும் ஹோட்டல் முகவரியையும் எழுதியிருக்கிறான். ஒரு பைசா கூட எடுத்துப்போகாத சார்லஸ் பணத்தைக் கேட்டே முகவரியை இணைத்துள்ளான் என அவன் மனைவி நினைத்துக்கொள்கிறாள். அதே சமயம், அவனுடன் ஓடிப்போன பெண்ணைப் பார்க்க வேண்டும் என்ற ஆவல் அவளுக்குள் முளைக்கிறது. பாரிஸுக்குப் பயணம் செய்ய முற்பட்டவளை அவள் அண்ணனின் கோபம் தடுத்துவிடுகிறது.

தன் அண்ணனுக்குத் தெரியாமல் சிறிது பணத்துடன் தாமஸை பாரிஸுக்கு அனுப்புகிறாள்.

இந்நிகழ்வைக் கொண்டு பெண்களின் உளவியலை மாம் ஆராய்கிறார். மற்றொரு பெண்ணின் மேலுள்ள பொறாமையைத் தாண்டி, தன்னவன் என நினைத்த சார்லஸ் மேல் இருக்கும் பிடிப்பாக மனைவியின் செயல் அமைகிறது. அவ்வப்போது கோபமும் பொறாமையும் எட்டிப்பார்க்காமல் இல்லை. தன் நிலைமை மோசமாக இருந்தால் , கொலை செய்யத் தூண்டும் அளவுக்குப் பிரதானமாக கோபம் வெளிப்பட்டிருக்கும். காதலை மறந்த ஒருவனை வயது வந்த பிள்ளைகளையும் பிரிய வைக்கும் சக்தி என்னவாக இருக்கும் என்ற ஆர்வம் அவளை மீறி இந்நிகழ்வில் வெளிப்படுவதாகவே தோன்றுகிறது. அதே சமயம், தன் கணவனின் ஈர்ப்பு, தாபம் முடிந்தவுடன் அடங்கிவிடும் என நினைத்திருந்தாள். தான் திரும்ப மாட்டேனெனக் கூறியிருந்தாலும், ஒரு நாள் தன்னைத் தேடி அவன் வருவான் என நினைத்தாள். அதனாலேயே பணத்தையும் கொடுத்து அனுப்பினாள். இச்செயலை ஒரு பதிவிரதையின் செயலாகக் குறுக்கிவிடக்கூடாது என்பதில் மாம் கவனமாக இருக்கிறார். தன் கணவனுக்கு தகுந்த தண்டனையைத் தரத் தயாராக இருந்தாலும், மனைவியின் இச்செயல்பாடுகள், ’பெண்களைப் பற்றி புரியாதவை’ எனும் புத்தகத்தின் ஒரே ஒரு பக்கம் தான்.

தாமஸ் பாரிஸ் ஹோட்டலுக்குச் செல்கிறான். தன் மனைவி அனுப்பியவன் எனத் தெரிந்ததும், சார்லஸ் அவனை துரத்திவிடுகிறான். பல நாட்கள் முயற்சி செய்தும் அவனை சந்திக்க முடியவில்லை. இதற்காகவே அந்த ஹோட்டலுக்குத் தினமும் போகும் தாமஸ் அங்கு வேலை செய்பவனிடம் சார்லஸ் பற்றி விசாரிக்கிறான். சார்லஸ் தனியாக தங்கி வரும் விஷயம் அவனைக் குழப்பத்தில் ஆழ்த்தியது. மேலும், வாரத்துக்கு ஒரு முறை மட்டுமே சார்லஸ் ஹோட்டலை விட்டு வெளியே செல்கிறார் என்பதும் தாம்ஸுக்குப் புரியவில்லை.

ஒரு சந்தர்ப்பத்தில், அறையின் வாடகையைக் கொடுக்க முடியாமல், சார்லஸ் வெளியெ தள்ளப்படுகிறார். அப்போது, வாடகை பணத்தை தாமஸ் தந்து உதவுகிறான். அவன் உதவியை ஏற்றுக்கொண்டாலும் சார்லஸ் அவனிடம் பேச மறுக்கிறார் . உலகின் கடைந்தெடுத்த அயோக்கியனிடம் பேச முயற்சிக்கிறோம் என தாமஸுக்குத் தோன்றுகிறது. சில நாட்களுக்குப் பிறகு, கடைசி முறையாக முயற்சி செய்து பார்த்தபின் லண்டனுக்குத் திரும்பலாம் என சார்லஸின் அறைக்குச் செல்கிறான்.

பல முறை கதவைத் தட்டியும் திறக்காமல் போகவே, ஹோட்டல் மேனஜரைத் தொடர்பு கொண்டு கதவை உடைக்கிறார்கள். உள்ளே, ஜூரத்தில் படுத்தபடி சார்லஸ் பிதற்றிக்கொண்டிருக்கிறார். அவரைச் சுற்றி, பல ஓவியங்கள் சிதறிக்கிடக்கின்றன. அவை ஒவ்வொன்றும் பல ஆயிரம் பவுண்டுகள் விலை போகும் எனத் தெரியாமல், அவற்றை அங்கேயே தாமஸ் விட்டுவிடுகிறான். நண்பரின் வீட்டுக்கு சார்லஸை மாற்றுகிறார்கள். ஓவியக் கலைஞனான தாம்ஸின் நண்பன் மூலம் சார்லஸ் எப்பேர்ப்பட்ட கலைஞன் எனத் தெரியவருகிறது.

புத்தகங்கள் மற்றும் சில கவிதைகள்

ப்ளூ டார்ட் கூரியரில் சென்னையிலிருந்து சில புத்தகங்கள் வந்து சேர்ந்தன. அவற்றைப் பற்றி தொடர்ச்சியாக சில பதிவுகளில் ஓரிரு வார்த்தைகள் எழுதலாமென்று எண்ணம்.

எந்நேரமும் சுத்துவட்டாரத்தில் யாரேனும் இந்தியா போகிறார்களா என மோப்பம் பிடித்துக்கொண்டிருப்பேன். கிடுக்குபிடி போட்டு ஒரு லிஸ்டை அவர் கைகளில் திணித்துவிடுவேன். இதற்காகவே சொல்லிக்கொள்ளாமல் ஊருக்கு போய் வருகிற பிரகஸ்பதிகளும் உண்டு. விஷ்ணுபுரத்தை எடுத்து வராமல் டபாய்த்த நண்பர்கள் வரிசை நீண்டு கொண்டேயிருக்க, ஒரு முறை இந்தியா போகும்போதுதான் எடுத்துவர முடிந்தது. இப்படி இம்சிப்பதால், பலர் முக்காடு போட்டுக்கொள்ளாத குறை. அதனால், பதிப்பாளர்களே, ஷிப்மெண்ட் செலவைக் குறைத்து என் சில நட்பு உருப்படிகளை காலாவதியாக்காமல் காப்பாற்ற வேண்டுகிறேன்.

இந்த முறை வந்த புத்தகங்கள்.

1. பூமியை வாசிக்கும் சிறுமி - கவிதை - சுகுமாரன்.
2. அரவான் - நாடகம் - எஸ்.ராமகிருஷ்ணன்.
3. சிலப்பதிகாரம் - தெளிவுரை - புலியூர்க் கேசிகன்.
4. எஸ்.ராமகிருஷ்ணன் கதைகள் - சிறுகதைகள்.
5. புலி நகக்கொன்றை - நாவல் - பி.ஏ.கிருஷ்ணன்.
6. ஏற்கனவே - சிறுகதைகள் - யுவன் சந்திரசேகர்.
7. கண்ணீரைப் பின் தொடர்தல் - கட்டுரை - ஜெயமோகன்.
8. கடவுளும் நானும் - கட்டுரை - சாரு நிவேதிதா .
9. மனோஜ் சிறுகதைகள்.

10. பாக்:ஒரு புதிரின் சரிதம் - வரலாறு - பா.ராகவன்.

பூமியை வாசிக்கும் சிறுமி.

கவிதை புத்தகங்களில் ஒரு செளகரியம். தொடர்ச்சியாகப் படிக்கத் தேவையில்லை; ஆங்காங்கே படித்து சிலாகிக்க முடியும். அவசரமாய் புரட்டி, இலக்கிய சேவை செய்தாகிவிட்டது என அங்களாய்க்க முடியும்.இவ்விஷேசங்களை மீறி, காட்சி படிமத்தை சில நொடிகளில் அனுபவிக்கக் கூடிய சவுகரியம். ஒரு சில வார்த்தைகளில் காவியத்தையே திறந்து காட்டும் ஆலிஸின் முயல் உலகம்.நாம் நின்றுகொண்டேயிருக்க, காலத்தை நொடிப்பொழுதில் கடக்கும் நுட்பம். நாம் நிஜமென நம்பும் உலகை, சில சொற்களில் தீயினில் தூசாக்கி விட்டு அனாவசியமாக கடத்தல் என கவிதைக்கு அலங்காரத்தை அடுக்கிக்கொண்டே போகலாம்.

கிடைக்கும் நேரத்திலெல்லாம் சுகமாரனின் புத்தகத்தை புரட்டிப் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறேன். ஏற்கனவே இவர் எழுதிய கட்டுரைத் தொகுப்பை ரசித்துப் படித்திருக்கிறேன். கட்டுரைகள் போலில்லாமல், சில கவிதைகள் இரண்டாம் வாசிப்பை கோருகின்றன. அவ்வப்போது எட்டிப் பார்க்கும் மனிதர்களுக்கு தன் மொழியால் உயிர் கொடுக்கிறார். வார்த்தைகளின் தேர்வில் இருக்கும் ஓசை நயம் இக்கவிதைகளை சத்தமாய் படிக்க தூண்டுகின்றன.

மழை பிடிக்கும் எனக்கு -
ஏனெனில்
நீர்க்கம்பிகளின் மீட்டலில்
இலை நடனம் நிகழும்

என snapshot விவரணைகள். இறுக்கமான கவிதைகளின் ஒவ்வொரு வார்த்தையும் ஒரு சரித்திரத்தை தாங்கி நிற்கும் பாரம்.

நிகழும் பொழுதுகளைவிடவும்
சில சமயங்களில்
அற்புதமானவை பின்னிகழ்வுகள்

சங்கீதத்தின் சுழிப்பைவிட
அற்புதம்
மெளனத்தில் அதிரும் நாத மிச்சம்

துயரம், தீராத வேட்கை, துயரம் தரும் கேவல், கவிஞர்களின் despair என சகலமும் இவர் கவிதைகளில் கைகூடுகிறது.

இப்புத்தகத்தைப் பற்றி தொடர்ந்து படித்து முடித்தபின் மேலும் எழுதலாமென்ற எண்ணம். பார்க்கலாம்.

இந்த வாரம் நான் படித்த கவிதைகளில் உயிரோடை லாவண்யாவின் `நாம் பறக்கும் போது’ மற்றும் யாத்ராவின் ’இருப்பு’ பரிமளிக்கிறது. தொடர்ந்து இவர்கள் எழுதும் கவிதையை படித்து , அற்புதமான பல கவிதை கணங்களுக்குள் சில நொடிகள் நுழைந்து பார்த்திருக்கிறேன். கவிதை எழுத விரும்புவோர் கட்டாயம் படிக்க வேண்டியவை.