வார்த்தைகளின் விளிம்பில்

வார்த்தைகள் வழுவும்போது - ஒரு நேர்காணல்

பகுதி ஒன்று - இப்பதிவு கடந்த மே மாதம் வெளியிடப்பட்டது.முடிக்க வேண்டும் என்ற முனைப்புடன் மீண்டும் பிரசுரித்திருக்கிறேன்.

*

என் படிக்கும் அறையின் மேஜைக்கு அருகே நின்றுகொண்டிருந்தேன். பின்னால் ஜன்னலின்வழி காற்று மேஜையிலிருந்த நாளிதழை புரட்டிக்கொண்டிருந்தது.

படிப்பதற்காக என் அறைக்குள் வரவில்லை.அதற்கான வயதில்லை. நான் கேட்கும் சொற்களும் பார்க்கும் படங்களும் என் தேவையை பூர்த்திசெய்யாது.வேண்டியது ஓசை;சத்தம்.

இருள் மனதில் தாரை பாய்ச்சும் அந்த கர கர குரல்.

இந்த முறையேனும் உரையாடலை முழுவதும் கேட்டுமுடிக்க என்னுள் ஒரு வேண்டுதல்.ஸ்டீரியோ ரிவியூ-1963 வருட ஒலி தகடு.இந்த சம்பாஷனையை என்னால் முழுவதும் புரியவைக்க முடியாது.இந்த இயலாமைக்காக மன்னியுங்கள்.பல காலங்களாக என்னைக் குழப்பிய உரையாடல் பகுதி.

சில நிமிட இடைவேளிக்கு பிறகு -

"டெஸ்ட் ஆன்"

"மிஸ்டர் கராயன், இந்த இசை ஒருங்கிணைப்பாளர் பயிற்சியில் இன்றியமையாததாக நீங்கள் நினைப்பது என்ன?"

"சுருதி,லயம் இவையாவும் ஒரு ஆப்ரிக்க பழங்குடிகளின் பிறப்பியல்பாக நான் கருதுகிறேன்.அவர்களுக்கு இசை இயல்பான பழக்கம். ஆனால் ஒத்திசைவு புதியது. பயிற்சியால் மட்டுமே நம் வசம் சரணடையும்.ஒத்திசைவு தாளத்துடன் சேர்ந்து படிக்கவேண்டிய ஓர் இணை புத்தகம் போல.தாளம் ஓர் கட்டுக்கோப்பிற்குள் கொண்டுவர வேண்டிய ஒன்று.ஏனென்றால் ஒவ்வொறு முறை வாசிக்கும் போதும்,ஒரு இசை கோப்பு பண்படுகிறது.இது என் அனுபவ உண்மை.ஒவ்வொரு வாத்தியத்திலும் தாளத்தை ஒருங்கிணைப்பது இந்த பயிறிசியின் ஆதாரம் மற்றும் முடிவு."

"நன்றி கராயன்.தங்கள் முன் வைக்கப்படும் மற்றொரு முக்கிய குற்றச்சாற்று பற்றி கேள்வி கேட்கலாமா? இசைக்கான அடிப்படைத் தன்மைமெருகேற்றுதல் என ஜாஸ்,ஸ்விங் போன்ற அமைப்புகளின் கூற்றிற்கு எதிர்ப்பாக, பாரம்பரிய இசையின் இயல்புகளை மட்டுமே இசைத்து வருகிறீர்கள். நீங்கள் ஷோன்பெர்க் போல இசையில் ஆராய்ச்சிகளை அனுமதிப்பதில்லை. ஏன்? இசை மேதைகள் மோசார்ட்,பீத்தாவேன் அமைத்த வடிவங்களை அதன் இயல்புடனே கையாள்வது மக்களைச் உடனடியாக சென்றடையும் யுத்தியா? அல்லது அந்த மேதைகளுக்கு தரும் கவுரவமா?"

"அடுத்த தலைமுறையினருக்கு புரியும் வகையில் ஒருங்கிணைப்பு செய்வது என் பொறுப்பு. அதே சமயம் மக்களின் ரசனையில் தேக்கத்தை உருவாக்கும் எண்ணமும் இல்லை.ஒவ்வொறு இசையமைப்பாளரிடமும் ஒரு ஒழுங்கியல் உள்ளது. அதை மீள்பார்வை பார்க்கும்போது தரம்,இசையின் அரசியல் உணர்வுகள் போன்றவைத் தடம் மாராமல் இருப்பது அவசியம். நான் செய்யும் வேலை ஒருவித தொகுக்கும் பணி.ஆய்வுகூடத்தின் நுட்பதன்மையை நான் இசையமைக்கும் நாடகம் மற்றும் ஒத்திசைவுகளுக்கு மட்டுமே பயன்படுத்துவேன்.என் தொகுப்புகளின் விற்பனையே மக்கள் கருத்தின் எதிரொலியாக நினைக்கின்றேன்."

"கராயனின் இசையைக் கேட்கும்போதெல்லாம் ஜெர்மன் நாஜிக்களின் SS அணிவகுப்பின் சத்தத்தையும்,அதன் நுண்ணதிர்வுகளில் கராயனின் ஆதிக்க புழுக்கத்தில் விளைந்த சில்லரைகளின் சத்தம் மட்டுமே கேட்பதாக அனந்தன் - அனந்த தேசிகன் கூறியதைப்பற்றி?"

"அந்த சத்தங்களின் நடுவே புல் முளைத்த வீடுகளில்,மெழுகுவத்தி ஏற்றி வைத்து நடு இரவில் நான் படைத்த என் தனிப்பட்ட இசையை அனந்தன் கேட்டதில்லை. அவை ரத்தத்தின் வாசனையில் படைக்கப்பட்டவை அல்ல. நாஜி குழுவின் உறுப்பினராக என்னை என்றும் நினைத்ததில்லை.வெய்யிலில் கிடந்த நிழல் உங்களை காரணம் காட்டினால்,எங்கு ஓடினாலும் அதன் குரல் உங்களுக்குக் கேட்காமல் இருக்குமா? இதுதான் எனக்கு நடக்கிறது. அனந்தனுக்கு என்னால் விடைக் கூற இயலாது."

கடந்த இருபது வருடங்களாக இந்த இடத்தில் நிறுத்திவிடுவேன். இன்று அதை செய்யப்போவதில்லை. என் நிழல் இன்று காரணம் கேட்கிறது. அதற்காகவாவது இந்த உரையாடலைத் தொடர வேண்டும்.

"அரசியலை சற்று ஒதுக்கி இசைக் கூறுகளை பற்றி விவாதிப்போம். இன்று தாங்கள் ஒரு மகத்தான இசை ஆளுமை.வியன்னா,மற்றும் இங்கே அமெரிக்காவிலும் தங்களின் இசை பதிவுகளுக்கு பலத்த வரவேற்புள்ளது.இசை மேளாளர்கள்,தரகர்கள், ஆர்வலர்கள் நம்பிக்கைக்கு உட்பட இசையில் சமரசம் செய்துள்ளீர்களா?"

"கடந்த நூற்றாண்டுவரை இசை கோப்புகள் தனிப்பட்ட பணக்காரர்கள், சேகரிப்பாளர்கள்,அரசாங்க நிர்வாகிகள் போன்றோரின் கட்டுப்பட்டிற்குள் இருந்தன. அரசுடமையாக்கப்பட்ட பல மேதைகளின் கோப்புகளை பல ஆண்டுகளாக பயின்று வந்துள்ளேன்.அதன் தரங்களின் உண்மையில் நான் என்றுமே சமரசம் செய்ததில்லை.வரும் தலைமுறைக்கு என் நேர்மையின் சான்றாக இது அமையும்.நான் மதிக்கும் பல ஒருங்கிணைப்பாளர்கள் வழியில் வந்ததால் இசையின் உன்னதத்தில் சமரசம் செய்யாமல் அதன் அரசியலில் சமரசம் செய்துள்ளேன்."

"அனந்தன் போன்றவர்கள் புது முயற்சி செய்து ஷோன்பெர்க், அர்னால்ட் கோப்லாண்ட் வழியில் அடிப்படை நாதத்தை அதன் (tonal)பிறப்பிடமான வேரிலிருந்து பிரித்தது பாரம்பரிய இசையில் ஒரு கிளையாக அங்கீகரிக்கப் பட்டுள்ளதா? The Rite of Spring  போன்ற ஒரு படைப்பை காலத்தால் அழியாத அமைப்பாக கருத முடியுமா?"

"காலத்தால் அழியாத இசை ஒரு மாயை. தற்போது நான் செய்வது ஒரு மறு அனுபவம்.பிராம்ஸ் போன்ற மேதைகளின் காலத்தில் விளைந்த சந்தங்கள் நம் ஒவ்வொறு காலத்தின் இயல்பிலும் மாறுதலுக்கு உட்படும். அவை ஏற்றுக்கொள்வது அந்தந்த காலத்தின் அளவுகோல்.பீத்தோவனின் 9வது ஒத்திசைவை கேட்கும்போதெல்லாம் இந்த உலகத்தின் நிச்சயமின்மை எனக்கு வெளிப்படுகிறது.இபோதுள்ள செல்லுலாய்ட் உலகத்தின் மையத்திலுள்ளது நம் கனவு மட்டுமே.வாழ்க்கை நம் கனவை கணிணியின் வேகத்தில் ஓரம்கட்டிவிடும். பீத்தோவன் இந்த நிச்சயமின்மையை இயற்றும்போது ஒரு கணமும் எண்ணியிருக்க இயலாது.கணம் தோறும் மாறும் வரம் நம் வாழ்க்கைகு மட்டுமல்ல இசைக்கும் பொருந்தும் என்றே எனக்குப் படுகிறது.ஆயிரத்திற்கும் மேலான இசைக்கோர்வைகளில் பங்கு கொண்டவன் என்ற முறையில் என்னால் உறுதியாக இசையின் மாயயை நிறுவமுடியாவிட்டாலும் உணர முடிகிறது."

"நாஜி மிருகமே!"

என்னை மன்னியுங்கள். இதற்கு மேல் என்னால் கேட்க முடியாது.சத்தத்தை நிறுத்த வேண்டும்.என் முன்னே பல ஆயிரக்கணக்கான இசைத் தகடுகள் குவிந்துள்ளன. கராயனின் குரலில் அவை பட்டுப்போக வாய்ப்புள்ளது. அதற்கான வலிமை அந்த குரலுக்கு உள்ளது.

ஆனால் வலியைத் தவிர என்னிடம் ஒன்றும் இல்லை. அதனால் நான் சொல்ல வந்தது எல்லாம் நிசப்தத்திலோ சூன்னியத்திலோ குவியும் வாய்ப்புள்ளது. அந்த கர கர குரல் என்னை பயமுறுத்துகிறது.என் மண்டையிலுள்ள வார்த்தைகள் உருவாகுமுன்னே மறைகின்றது.நானும் என் வார்த்தைகளோடு விழுகின்றேன், பாறைகள் இடையே இருக்கும் முடிவில்லா பள்ளத்தில்...

கிதார் கலைஞர்கள் - கிதாரை மேடையேற்றியவர்

எழுபத்து ஆறு வருடங்கள் கிதாரோடு வாழ்வை இணைத்துக்கொண்டு,கடந்த நூற்றாண்டில் ஈடில்லாத ஒரு இடத்தை பிடித்தவர் ஆன்ரே ஸெகோவியா (Andres Segovia). இவர் 1920களில் ஒத்தையாளாக folklore எனப்படும் கிராமிய வாத்திய இசையிலிருந்து கிதாரை அடுத்த கட்டமான கிளாசிகல் இசையை வாசிக்க ஆரம்பித்தவர்.அதுவரை கிதார் நகர மற்றும் கிராமப்புரங்களின் பொழுதுபோக்கு இசையாகவே இருந்து வந்தது.குறிப்பாக குளிர் காலங்களில் மதியான நேரங்களில் விவசாயிகள் தங்கள் நேரத்தைக் கடத்துவதற்காக கிராமிய இசையுடன் லூட் (lute) மற்றும் கிதார் இசைத்து வந்தனர்.

ரோமாண்டிக் இசை எனப்படும் மிகுஉணர்ச்சி இசை வடிவங்கள் ஆதிக்கம் செலுத்திய காலங்களில், குறிப்பாக 1800களில் கிதாரை கீழ்நிலை இசைக் கருவியாக மதித்தனர்.ப்ராம்ஸ் (Brahms) போன்ற இசையமைப்பாளர்கள் கூட கிதாரை தங்கள் இசை கருவிகளின் கூட்டத்தில் ஒன்றாகக் கருதவில்லை.வயலின்,வயலா,செல்லோ,பியனோவை மதித்தவர்கள் கிதாரை ஏழைகளுக்கான வாத்தியக் கருவியென ஒதுக்கினார்கள்.இதைப்போலவே பல அற்புதமான சத்தங்கள் கொடுத்த ஜெம்பா டிரம்ஸ் போன்ற ஆப்ரிக்க இசை கருவிகள் கூட மேடையேர இருபதாம் நூற்றாண்டு ஆனது.இதற்கு முக்கிய காரணம் உலகத்தில் பரவியிருந்த காலனிய ஆதிக்கம், ரோமாண்டிக் இசை உலகை ஆட்டிப்படைத்துக்கொண்டிருந்த காலகட்டத்தில் மேற்கத்திய நாடுகளில் இசை மேடையேற இருக்கவேண்டிய பண மற்றும் அரசியல் பலம். இதுபோன்ற எதுவும் இல்லமலிருந்த்ன கிதார்,ஆப்ரிக்க இசை கருவிகள்.

கிதாரை மேடையேற்றிய பெருமை ஆன்ரே ஸெகோவியாவையே சாரும்.ஸ்பெயின் நாட்டில் பிறந்த இவர், நான்காம் வயதில் தன் மாமாவிற்கு இருந்த கிதார் ஆர்வம் இவருக்கும் தொற்றிக் கொண்டது.தன் பதினாறாவது வயதில் மட்ரிடில்(Madrid) பிரான்ஸிஸ்கா டெ அஸிஸ் டார்ரேகா (Francisco de Asís Tárrega) , மற்றும் பாக்கின் (Bach) இசையமைப்புகளை இசைத்தார்.இது பல இசைக்கலைஞர்களுக்கு கேளிக்கையானது.ஏனென்றால் கிதாரில் அதுவரை யாருமே கிளாசிகல் இசையை வாசித்ததில்லை.கிதார் போன்ற வாத்தியங்களால் கருவியின் சத்தத்தைக் கூட்ட இயலாது.ஆனாலும் அந்த இசை நிகழ்ச்சி பலராலும் போற்றப்பட்டு ஸெகோவியா மிகப் பிரபல இசை கலைஞரென போற்றப்பட்டார்.

பின்னர் 1928இல் நியூயார்க் சென்று தன் இசையால் பல இசைக்கலைஞர்களை கிதார் பற்றி புரியவைத்தார்.இதை கேட்ட மக்கள் மட்டுமல்ல இசைக் கலைஞர்களும் கிதாரை வைத்து பாரம்பரிய இசை கூட அற்புதமாக இசைக்க முடியுமென தெரிந்துகொண்டார்கள்.மெதுவாக அவரின் புகழ் ஐரோப்பாவில் மட்டுமல்லாது மேற்கே முழுவதும் பரவியது.குறிப்பாக இரண்டாம் உலகப்போருக்குப் பிறகு அவர் லண்டனிலிருந்து இசைத்த பாக் மற்றும் பீத்தாவென் இசைக்கோர்வைகள் ரசிகர்களை மட்டுமல்லாது பல இசையமைப்பாளர்களையும் கட்டிப்போட்டுவிட்டது.

அவர் இசைத்த பீத்தவெனின் Bourree,Estudia Remembranza இசைதொகுப்புகள் மிகப் பிரபலமடைந்தன.

Estudia Remembranza

Bourree

ஸெகோவியா பல இசைக்கலைஞர்களுக்கு ஆசானாகவும் இருந்திருக்கிறார்.அப்போது அவர் ஐந்து குறிக்கோள்களை தன் மாணவர்களிடமும்,இசை உலகத்திடமும் உரைத்தார்.அதில் குறிப்பாக கிராமிய இசையிலிருந்து கிதாரை பிரித்து அதற்கென தனி இடத்தை இசைக்கருவிகளின் குழுவில் சேர்ப்பது, சிம்பனி இசை உலகத்தில் கிதாரை ஒரு முக்கிய கருவியாக்குவது.இந்த இரண்டையும் அவர் வாழும் காலத்திலேயே சாதித்து காட்டினார்.

கிராமி உட்பட பல விருதுகளை வாங்கிய ஸெகோவியா பாக்கின் மிக கடினமான இசைக்கோர்வையான Chaconneக்கும் கிதார் வடிவம் கொடுத்தார்.ஜொக்கின் ரோட்ரிகோ(Joaquin Rodrigo),ஜான் வில்லியம்ஸ்(John Williams) போன்ற மிகப்பெரிய கலைஞர்கள் ஸெகோவியாவிடம் பயின்றவர்களே.

இருபதாம் நூற்றாண்டில் பல காலமாக ஒதுக்கப்பட்ட marginality மைய நீரோட்டத்தில் வந்து சேர்ந்ததில் கிதாரும் ஒன்று.

ஸ்பானிஷ் கிதார் கலைஞர்கள்

கிதாரை எவ்வளவு விதங்களில் வாசிக்க முடியம்? மின்சாரத்தில் இயங்கும் கிதார் தந்திகளின் வழுக்கல்களிலும் அவற்றின் சுருதி கூட்டலினாலும் விதவிதமான நுண்ணலைகளை இயக்க முடியும்.இவற்றைத் தவிர acoustic மாடல் கிதார்களில் ஒருசில பயன்பாடுகளே சாத்தியம்,குறிப்பாக சில சுரஸ்தானங்களை(octave) மட்டுமே எட்ட முடியும்.

மெக்ஸிகோவின் மூலையிலிருந்து வந்த ரோட்ரிகோ மற்றும் காப்ரீலா(Rodrigo and Gabriela) தங்கள் கிதார்களில் செய்யும் விளையாட்டுகள் இதுவரை இல்லாத ஊடுபாவங்களை கிதார் இசையில் திறந்து வைத்திருக்கிறது.பல்லால் தந்திகளை இசைத்த ஜிமி ஹெண்ட்ரிக்ஸ் (Jimi Hendrix),பலவிதமான தாளங்களில் சுரஸ்தானங்களை (octave) இசைத்த ஜான் மெக்லாக்லின் (John Mclaughlin) வரிசையில் இந்த ஜோடி தங்களுக்கென நிலையான இடத்தை progressive rock இல் பிடித்திருக்கிறார்கள்.

கிதார் தந்திகளில் தனிச்சுர இசையையும் (melody) , தங்கள் கிதாரின் மற்ற மரச்சதுரங்களில் தாளங்களையும் கையாள்வது இந்த ஜோடியின் தனித்தன்மை.இதனாலேயே இவர்களின் இசையில் சுரம்,தாளம் ஒரு அற்புதமான இசைச் சேர்கையை உருவாக்குகிறது. சுர அடுக்குகளை (chords) ஆதாரமாக வைத்து இசைக்கும் இவர்கள் தாளத்திற்கு நம் தமிழிசையின் கொன்னக்கோல் முறையை கையாண்டிருப்பது மேலும் சிறப்பு. ஜான் மெக்லாக்லின் ஏற்கனவே வி.செல்வகணேஷுடன் (விக்கு புதல்வன்) இணைந்து Remember Sakthi என்ற தொகுப்பில் தாள வாத்திய முறைகளுடன் இசைத்திருந்தார்.

இந்த Ixtapa என்ற பாடல் ,அதே பேரில் மெக்ஸிகோவின் கிழக்கு பகுதியிலுள்ள சிறிய ஊர்.இந்த ஊரில் சந்தித்த இந்த இருவரும்,தங்களிடமிருந்த புதுவிதமான கிதாரை விற்றார்கள்.அந்த பணத்தில் ஒரு acoustic கிதாரும், மேற்கு ஐரோப்பாவிற்கு ஒருவழி பயணசீட்டும் வாங்கிக்கொண்டார்கள்.அவர்கள் வந்து சேர்ந்த முதல் இடம் ஐயர்லாந்து.அங்கே buskers - தரைக்குக் கீழே செல்லும் ரயில் பிளாட்பாரங்களில் இசைப்பது- இந்த ஜோடி வாசிக்க ஆரம்பித்தது.இதைத் தொடர்ந்து தங்களுக்கென ஒரு பாணியை உருவாக்கிக் கொண்டதாலும் ,அந்த வழியே சென்ற ரோபி லகாடோஸ் (Roby Lakatos) கண்களில் பட்டதாலும் பிரபலமடைந்தனர். 'அசுர வித்வான்' என வயலினில் பெயர் வாங்கிய ஹங்கேரிய கலைஞர் ரோபி இவர்களின் ஆதர்சம். ரோபின் உதவியால் அவர்களின் முதல் தொகுப்பு 'Foc' வெளியானது.

ஆனால் 2006இல் வெளியான 'Rodrigo y Gabriela' என்ற தொகுப்பே ஐரோப்பாவில் இவர்களுக்கு புகழைத் தேடித்தந்தது.அதிலும் ,இந்த தொகுப்பில் வெளியான 'Diablo Rojo','Satori' மற்றும் 'Stairway to Heaven' (Led Zeppelin இன் பாடல்) இளைஞர்களை இவர்கள் பக்கம் இழுத்துச் சென்றது.வரிசையாக ஐரோப்பாவின் பல ஊர்களிலும்,தொடர்ந்து ஜப்பானிலும் இந்த ஜோடிக்கு அமைந்த வரவேற்பு கிதாருக்கு இருக்கும் மோகம் மட்டுமல்ல ஸ்பெய்னின் கிதார் மாஸ்டர்களுக்குள்ள உலகலாவிய மதிப்பே காரணம்.

ஜோயாகின் ரோட்ரிகோ (Concierto de Aranjuez இசையமைத்தவர்) - இவர் ஸ்பெயினின் கிதார் மகாபுருஷர்களில் ஒருவர்.இவர் பாரம்பரியத்தில் வந்தவர்கள்தான் ஃபலமென்கோ (Flamenco) இசைகலைஞர்கள்.

இவர்கள் உருவாக்கிய பல சுர அடுக்குகளும், ஸ்பானிஷ் கிதாருக்கென தனியாகச் செய்த தந்திகளும், இவை எல்லாவற்றையும் விட இசை-வாழ்க்கை மேல் இவர்களுக்கு இருக்கும் காதலுமே இந்த உலகலாவிய வீச்சுக்கு காரணமென தோன்றுகிறது.